چکیده

مذاکرات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و کشورهای گروه 1+5 که پس از قریب دو سال به توافقی موسوم به برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) در تاریخ 14 ژوئیه 2015 و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد منتهی گردید که دارای 5 ضمیمه فنی می‌باشد: 1) پارامترهای هسته‌ای؛ 2) تعهدات مربوط به تحریم‌ها 3) همکاری‌های هسته­ای در حوزه غیرنظامی 4) کمیسیون مشترک 5) طرح اجرایی می‌باشد که این مسئله بنا به مهم بودنش ذهن دولت و ملت را به خود جلب کرده است و دوراندیشی دولتمردان نظرخواهی ملت را برانگیخته است که در این مقاله هم به این موضوع و مسئله‌ی مهم به عنوان امری جهانی توجه شده است و توافق هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 را به عنوان منشاء و سرآغاز تحولات و رخدادهای بسیار گسترده و چشمگیری در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سطوح منطقه­ای دانست، اما اینکه این تحولات و رخدادها مثبت یا منفی، موافق یا متناظر با منافع ملی ما باشد تا حدودی بسته به عملکرد و اجماع ملی ما در این خصوص دارد.

در این مقاله، ابتدا فرضیه‌ی تأثیر مثبت یا منفی توافقات بر رشد اقتصادی و رفاه مردم نوشته شد، بعد جواب این فرضیه داده شد و بعد هم چالش‌های پیش رو برای انجام تعامل تجاری بعد از برداشتن تحریم‌ها، فرصت‌های اقتصادی در حوزه جهانی برای کشور و انواع فرصت‌های اقتصادی بعد از توافق هسته‌ای و تأثیر مذاکرات در اقتصاد جهان و ارز و طلا و قیمت نفت مسکن و واردات و صادرات نوشته شد و در آخرهم پیشنهاداتی برای بعد از توافق هسته‌ای به دولت داده شد.

کلمات کلیدی: توافق هسته‌ای، تعامل تجاری، فرصت‌های اقتصادی، تأثیر مذاکرات اقتصاد جهان

فهرست مطالب